Les 1: Ruben heeft z'n uitstelgedrag niét achtergelaten in België, tegen alle verwachtingen in.Daaraan kan meteen 'Les 2' toegevoegd worden die opmerkt dat het uiteindelijk allemaal toch wel in orde komt (voorlopig althans). Mooi binnen de deadline m'n eerste Estse Universitaire Krachttoer afgeleverd in de vorm van een essay. Meer EUK's deze week: m'n eerste echte examen (lang leve 'midterms') van Principles of Management. 60 vragen multiple choice, zonder giscorrectie, de prof (zie foto in blogbericht 'Payback') met de zweep vooraan. De bonusvraag: 'Wat is na een koude pint mijn favoriete drank?' levert dus wel degelijk punten op, niet te snappen. Op een uurtje was het in kannen en kruiken, lijkt me in Leuven ook al uitgesloten. Velen zijn tegen het gebruik van Midterm-examens, maar ik zie het positieve er nog wel van in, aangezien je na je examen die leerstof mooi kan vergeten, wat het volgende examen natuurlijk weer een pak aangenamer maakt.
Na exact een maand bezig te zijn met de lessen, kan ik jullie ondertussen ook wel een completer beeld verschaffen van de vakken die ik hier mag genieten.
M'n week start traditiegetrouw met Political Philosophy. Op zich best nog wel boeiende materie, maar toch niet meteen 'my cup of tea'. 't Is enkel omdat het zo mooi mijn Leuvense vak verving dat ik hier niet onderuit kon. In dit vak ben ik de enige Erasmusstudent dus hopelijk wordt er toch iets of wat rekening gehouden met die eenzame zielige jongen. :) De grades worden uitgedeeld op basis van een zés uur durend schriftelijk examen op het einde van het semester. Afzien dus.
Na deze anderhalf uur filosofisch getreiter volgt m'n favoriete les van de week: Political Geography. In deze les voornamelijk Erasmussers (een tiental), en met een Spaanse prof (David Ramiro, waar ik al over heb gesproken) wat deze cursus naast de inhoud een zo mogelijk nog internationaler tintje geeft. De lessen bestaan uit discussies tussen de verschillende nationaliteiten aanwezig. Heel grappig, want het Belgische probleem heb ik hier al zwaar uit de doeken mogen doen. Binnenkort starten de studentenpresentaties, waarbij elke student twee conflicten moet voorstellen. De mijne zijn het conflict in verband met de minderheidsgroep Tamil in Sri Lanka, en surprise surprise: de Belgische crisis, het hoe en het waarom.
Vervolgens Principles of Management, waaraan ik al vaker enkele woorden heb vuilgemaakt. Typisch Amerikaanse prof, wordt serieus op handen gedragen. Samen met enkele andere Erasmussers vertoef ik meestal helemaal achteraan de aula, kwestie van niet al té hard geconfronteerd te moeten worden met de - in tegenstelling tot de prof - niet al té boeiende materie. Drie examens verspreid over het ganse semester, wat het totaalpakket niet al te zwaar maakt.
Mijn laatste les op maandag (zware dag, u hoort het), is eveneens ook de zwaarste les van de week. Afzien over de ganse lijn: Modern Organizational Theories. In tegenstelling tot de titel van de les is de prof allesbehalve 'modern'. Een grijze - ontzettend saaie - mus die via talloze achterpoortjes angstvallig zijn pensioen tracht te ontlopen. Onbegrijpelijk. Drie uur lang, van 18u15 tot 21u15 "luisteren" (iedereen zit eigenlijk gewoon op z'n laptop te spelen of boekjes te lezen, wel een kleine ramp wanneer je batterij het begeeft!) naar een mens die elke moment zou kunnen instorten, over materie die in mijn hoofd onbestaande is, en blijft. Gelukkig geen examen, enkel een paper.
Dinsdag en donderdag heb ik slechts één les: European Institutional Law. Oorspronkelijk was ik best enthousiast over dit vak, aangezien het onderwerp me wel weet te boeien. Dit enthousiasme is deze week echter zwaar getemperd, toen ik zag wat de cursus inhield: Een klepper van 1000 pagina's, met massa's bijkomende wetsartikels. Ook sprak ik met enkele Estse studenten (jawel, ze kunnen spreken, wonder boven wonder) en dit blijkt nu toch wel het vak te zijn dat iedereen angstvallig tracht te vermijden. Driewerf hoera. De prof duidt zeer weinig in de les, waardoor je de leerstof zelf maar moet trachten te vatten, ze verwacht ontzettend veel van haar studenten, en blijkt nog eens slecht te quoteren op het einde. Over twee weken heb ik hiervan een Midterm, dus ik zal u achteraf weten te zeggen hoe het is uitgedraaid.
Een hele boterham, mijn excuses. Ik wou nog uitweiden over het Unief en de studenten hier in't algemeen, maar dat hou ik misschien maar best voor een volgende blog. Leesvoer genoeg voor vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten