Startende met de downs kan ik daarna vlotjes overgaan naar de iets leukere ups. Vooreerst was er de beslissing van de stupid French guy hier aanwezig (geweest). Reeds enkele weken twijfelend over al dan niet terugkeren richting Parijs, werd vorige week uiteindelijk de knoop doorgehakt in negatieve zin. Olivier (zie foto's in link hiernaast) besliste terug te keren omwille van diverse redenen waarover ik niet uit dien te wijden. Reden te meer voor een serieus stevig afscheidsfeestje, maar wat mij betreft had dat er niet moeten komen. Het betekende immers dat ik een ondertussen toch wel zeer goede vriend en vertrouwenspersoon hier aanwezig kwijt was. Bizar te bedenken dat je dit na amper drie weken al kan zeggen, maar het is nu eenmaal een gevoel. Dit afscheidsfeestje betekende eveneens 'nachtje doordoen' aangezien de Italiaanse Chiara en ik Olivier 's morgens vroeg op de vlieghaven een laatste vaarwel gingen zwaaien. In serieus beschonken toestand. Geen aanrader.
Diezelfde dag gaf eveneens mijn laptop hier zijn geest, waardoor het aanschaffen van een nieuw toestel zich aandrong, gezien het aantal papers dat hier geschreven moet worden. Een serieus gat in de begroting, kan ik wel stellen. En een serieus gat in mijn gemoedstoestand, in combinatie met het recentelijke vertrek van de Fransman.
Enkele dagen aangemodderd, ondertussen Tartu, de Estse studentenstad een bezoekje gebracht. Enkele van m'n Tallinnse vrienden kenden daar wat volk van een taalcursus die ze in augustus gevolgd hadden, dus een mooie gelegenheid om aldaar door insiders rondgeleid te worden. Op zich is Tartu wel eens fijn om zien. Een zeer relaxed stadje in het zuiden van Estland, dat zonder zijn studenten echter zeer weinig betekent. Enkele mooie gebouwen, maar wederom: de mooiste bleken: 'unief'gebouwen. Om volwaardig student in Tartu te zijn moet je voldoen aan twee criteria: 's nachts de brug oversteken over de plaatselijke rivier via een betonnen rand die toch wel ettelijke meters de hoogte ingaat, en daarnaast ook nog één examen falen. Geen probleem lijkt me :). De Tartu-trip betekende meteen ook mijn tweede 'overgeslagen' nacht op vier dagen tijd, gezien we om 6u in de ochtend de eerste bus teruggenomen hebben richting Tallinn. Best een pijnlijke zaak.
Ondertussen is alles hier weer mooi gestabiliseerd. Ik ben weer een 'klein' beetje bijgeslapen, mijn nieuwe laptop blijkt een 'goei machien' te zijn, weer enkele fijne etentjes, feestjes, een eerste Estse volksdansles (waarover later misschien meer, haha) achter de rug. En last but not least, een mail aangekregen van onze deserterende Parisien. Niet zomaar een mail. Een mail waardoor ik morgen weer op de vlieghaven zal verschijnen, echter deze keer niet om iemand af te zetten, maar om iemand op te halen. Inderdaad, gemaakte beslissingen zijn er om te herzien, zeker als dat betekent dat je je Estse Erasmus 'toch' in je land van bestemming gaat volmaken.
Reden te meer voor weer een feestje natuurlijk. En zo draait het hier allemaal weer vlotjes voort.Eesti on parim!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten