Europa?

Bizar. Zeer bizar. Van het ene Europese project in het andere gekatapulteerd worden, zonder enig rustpunt in je thuishaven, je thuisland. Vliegen vanuit Tallinn alwaar je je Erasmussemester geniet, richting Kopenhagen alwaar je deelneemt aan een Europees seminarie, georganiseerd door JEF, de Jonge Europese Federalisten. Ik kan niet ontkennen dat ik me de voorbije weken ontzettend "Europees" heb gevoeld.

Het seminarie vond plaats onder de noemer "Healthy environment: A fundamental human right" en focuste op allerlei aspecten die te maken hebben met (verschillende vormen van) energie, het ethische dilemma van prioritisering (welk mondiaal probleem moeten we eerst aanpakken, is het wel verantwoord zo zwaar te focussen op klimaatsverandering terwijl er nog tal van andere mondiale problemen zijn vandaag de dag?), enzovoort. Via panelgesprekken, groepsdebatten, workshops en interactieve simulatiespelen waagden we een poging om tot constructieve antwoorden te komen, maar de enige echte conclusie waar iedereen het over eens kon geraken was: "het is toch wel verdomd moeilijk". Welke oplossingen kunnen wij als jonge Europeanen formuleren met de taak en toekomst van de Europese Unie en de Europese Integratie in ons achterhoofd? Wie hier een concreet antwoord op weet te verwoorden mag mij altijd contacteren. :)

Natuurlijk was het niet altijd dergelijk zwaar inhoudelijk gelanterfant daar in die Deense Folk highschool. Het concept van deze vorm van onderwijs vind je trouwens kort uitgelegd op deze blog die we in een workshop gecreëerd hebben: JEF goes Vallekilde. Andere grappige blogs die in dit kader aangemaakt zijn vind je hier: Healthy Environment en GreenJEF. De trotse bezitters van Facebook onder ons moeten maar eens een kijkje nemen bij deze groep.

Het beetje energie dat we nog overhielden na een vermoeiende seminariedag, benutten we ten volle om 's avonds tot het uiterste te gaan in amusement-terminologie. Bijvoorbeeld de beruchte International Evening, waarbij iedere nationaliteit de specialiteit van z'n land presenteerde en liet uittesten (voor de gelegenheid was ik maar even Est, waar moet ik immers Belgisch bier en chocolade vinden in deze godvergeten uithoek van Europa?). Mijn Vana Tallinn (typisch Estse likeur) en Viru Valge (Vodka, de beste prijs-kwaliteitsverhoudingsgewijs gezien, proefondervindelijk uitgetest) vielen alleszins zwaar in de smaak! Het heeft voor de rest van de week ook wel wat verwarring veroorzaakt doordat sommigen het maar niet konden vatten dat ik niet écht Est was. "So... you're not really Estonian...?" Ik zal het hen maar vergeven, met moeite echter, aangezien vergeleken worden met duf uitziende blonde Sovietboys nu niet meteen mijn voorkeur wegdraagt (ik overdrijf, maar you get the point).

De andere avonden bestonden uit feestjes, danspartijen, geschifte zesvoudige tafeltennisspelletjes waarbij regels niet bestaan, interessante 'ontdek de culturele en linguistieke verschillen'-conversaties, drankspelletjes (eerder 'truukjes') met Vana Tallinn (don't try this at home, kan gevaarlijke neveneffecten hebben) en de introductie van Jungle Speed in internationaal gezelschap. Ik moet je niet vertellen dat het opstaan om 7.30 een helleweg was, en de dagelijkse koffie om 8.00 een waar godsgeschenk. Maar het was het allemaal waard. Vele schitterende mensen leren kennen (connecties over gans Europa, alsof de Erasmusconnecties nog niet genoeg waren), veel geleerd over Europees federalisme (wordt vervolgd), enzovoort.

De week werd afgesloten in Kopenhagen zelf, met een exhibitie over European Vibes, een feestje in een plaatselijke pub, en een gezellige relaxte dag vol sightseeiing onder een klaarblauwe hemel. Genieten! De vlucht terug naar Tallinn was voorbij voor ik het wist. Zo vermoeid als je maar kan zijn viel ik in slaap nog voor het vliegtuig van de grond ging, en werd ik wakker toen de prachtige zin "Fasten your seatbelts, we are arriving at Tallinn". De anticlimax kwam echter op de vlieghaven waar ik netjes twee uur mocht wachten op mijn bagage. M'n allerliefste Hostel-vrienden stonden me al - vol ongeduld - (kan je wel begrijpen na 2,5 uur) op te wachten met de slogan "We love Ruben", wat de pijn toch wel met groot gemak verlichtte! :)

Nu is het weer back to reality, onder de vorm van "European Institutional Law". Donderdag midterm examen, ik zal me dus maar best beginnen concentreren. Maar met de komst van mn allerliefste zus volgende week in het vooruitzicht, kan ik werkelijk de hele wereld aan! Feest!