maandag 29 oktober 2007

Fotomateriaal

Voor de geïnteresseerden heb ik zonet nog eens de moeite genomen mijn beeldmateriaal wat up to date te brengen (de link vind je nog steeds hier rechts van mijn geleuter).

Wat kan je daar zoal tegenkomen? Vooreerst enkele beelden die ik geschoten heb toen ik op een saaie zaterdagnamiddag besliste een wandelingetje te gaan maken doorheen enkele Suburbs van Tallinn. Natuurlijk ook enkele feestjes (1 - 2), en last but not least de foto's van een geweldig fijne mini-road trip deze zaterdag richting Lahemaa National Park samen met Marije, Cem, Olivier en Ece. Laat de beelden spreken zou ik zeggen! :) Aan een deugdelijke selectie van de foto's van Denemarken ben ik nog aan't werken, maar dit neemt wat tijd wegens een ontzettend decadente overvloed aan fotomateriaal, en het is nu niet bepaald mijn doel u te gaan lastigvallen met 1600 foto's over één en hetzelfde evenement... U begrijpt...

Hier alvast een voorsmaakje.










vrijdag 26 oktober 2007

Wereldrecord jumpen

Zo'n dingen maken me nog eens fier Belg te zijn. :) (in tegenstelling tot de ont-zet-tend vervelend wordende regeringsonderhandelingen, die ik hier te pas en te onpas volledig uit de doeken moet doen. Binnenkort geef ik hier een presentatie over, zodat eindelijk iedereen die het horen wil de volledige story voorgeschoteld krijgt, en bijgevolg dat onderwerp ook naar de vergeetput verwezen kan worden.)
LEUVEN - In de marge van de 24-urenloop hebben studenten van de K.U.Leuven dinsdagavond het wereldrecord jumpen gebroken. Tussen 21 en 22 uur hebben meer dan 1.500 studenten samen deze dans uitgevoerd, wat een verdubbeling is van het vorige record in Rotterdam, zegt sportcoördinator Kristof Muylaerts van de Leuvense Overkoepelende Kringorganisatie.
De 24-urenloop is een bekend en toch best gezellig fenomeen in Leuven. Zo'n dingen bestaan er dus niet in Tallinn. Eens per jaar zijn er de Student Days die best wat volk op de been brengen, maar daarnaast is er van samenwerking tussen verschillende universiteiten compleet geen sprake. Eveneens het jumpen is hier volstrekt onbekend, uitgezonder natuurlijk bij de Nederlanders en de Belgen onder ons. Een poging om het hier te introduceren is me voorlopig nog niet gelukt, en misschien moet dat zo ook maar blijven. :) (ikzelf heb het geleerd (moéten leren) op de scouts van mijn 14-jarigen, dus 'ik kan er niet aan doen' :)) Wat hier al wel mooi geïntroduceerd is, zijn de dans-moves van ons aller Toon Hendrickx (mede-leider in de scouts), heerlijk! De moves (Toon, bestaat daar een naam voor?) beginnen dus aan een internationale ronde. Zien waar dat eindigt. :)

Bij gebrek aan een deugdelijk filmpje hiervan (ik maak er werk van) moeten jullie het voorlopig stellen met de ondertussen ook al beroemde 'Olivier-moves' en een sfeerbeeldje vanuit Vana Major, een geweldige Ierse pub met een gek van een uitbater, Brandon. Enjoy!

dinsdag 23 oktober 2007

Foto van de week bis

Wazig, opgefokt, moe maar toch voldaan. Grote glimlach, grote tred, recht in de armen van m'n Erasmusvrienden. Dit alles na een ontzettend vermoeiende week met een summum van zomogelijk nog meer vermoeiende twee uren in het bagagedepot van Tallinn vlieghaven.

maandag 22 oktober 2007

Europa?

Bizar. Zeer bizar. Van het ene Europese project in het andere gekatapulteerd worden, zonder enig rustpunt in je thuishaven, je thuisland. Vliegen vanuit Tallinn alwaar je je Erasmussemester geniet, richting Kopenhagen alwaar je deelneemt aan een Europees seminarie, georganiseerd door JEF, de Jonge Europese Federalisten. Ik kan niet ontkennen dat ik me de voorbije weken ontzettend "Europees" heb gevoeld.

Het seminarie vond plaats onder de noemer "Healthy environment: A fundamental human right" en focuste op allerlei aspecten die te maken hebben met (verschillende vormen van) energie, het ethische dilemma van prioritisering (welk mondiaal probleem moeten we eerst aanpakken, is het wel verantwoord zo zwaar te focussen op klimaatsverandering terwijl er nog tal van andere mondiale problemen zijn vandaag de dag?), enzovoort. Via panelgesprekken, groepsdebatten, workshops en interactieve simulatiespelen waagden we een poging om tot constructieve antwoorden te komen, maar de enige echte conclusie waar iedereen het over eens kon geraken was: "het is toch wel verdomd moeilijk". Welke oplossingen kunnen wij als jonge Europeanen formuleren met de taak en toekomst van de Europese Unie en de Europese Integratie in ons achterhoofd? Wie hier een concreet antwoord op weet te verwoorden mag mij altijd contacteren. :)

Natuurlijk was het niet altijd dergelijk zwaar inhoudelijk gelanterfant daar in die Deense Folk highschool. Het concept van deze vorm van onderwijs vind je trouwens kort uitgelegd op deze blog die we in een workshop gecreëerd hebben: JEF goes Vallekilde. Andere grappige blogs die in dit kader aangemaakt zijn vind je hier: Healthy Environment en GreenJEF. De trotse bezitters van Facebook onder ons moeten maar eens een kijkje nemen bij deze groep.


Het beetje energie dat we nog overhielden na een vermoeiende seminariedag, benutten we ten volle om 's avonds tot het uiterste te gaan in amusement-terminologie. Bijvoorbeeld de beruchte International Evening, waarbij iedere nationaliteit de specialiteit van z'n land presenteerde en liet uittesten (voor de gelegenheid was ik maar even Est, waar moet ik immers Belgisch bier en chocolade vinden in deze godvergeten uithoek van Europa?). Mijn Vana Tallinn (typisch Estse likeur) en Viru Valge (Vodka, de beste prijs-kwaliteitsverhoudingsgewijs gezien, proefondervindelijk uitgetest) vielen alleszins zwaar in de smaak! Het heeft voor de rest van de week ook wel wat verwarring veroorzaakt doordat sommigen het maar niet konden vatten dat ik niet écht Est was. "So... you're not really Estonian...?" Ik zal het hen maar vergeven, met moeite echter, aangezien vergeleken worden met duf uitziende blonde Sovietboys nu niet meteen mijn voorkeur wegdraagt (ik overdrijf, maar you get the point).

De andere avonden bestonden uit feestjes, danspartijen, geschifte zesvoudige tafeltennisspelletjes waarbij regels niet bestaan, interessante 'ontdek de culturele en linguistieke verschillen'-conversaties, drankspelletjes (eerder 'truukjes') met Vana Tallinn (don't try this at home, kan gevaarlijke neveneffecten hebben) en de introductie van Jungle Speed in internationaal gezelschap. Ik moet je niet vertellen dat het opstaan om 7.30 een helleweg was, en de dagelijkse koffie om 8.00 een waar godsgeschenk. Maar het was het allemaal waard. Vele schitterende mensen leren kennen (connecties over gans Europa, alsof de Erasmusconnecties nog niet genoeg waren), veel geleerd over Europees federalisme (wordt vervolgd), enzovoort.

De week werd afgesloten in Kopenhagen zelf, met een exhibitie over European Vibes, een feestje in een plaatselijke pub, en een gezellige relaxte dag vol sightseeiing onder een klaarblauwe hemel. Genieten! De vlucht terug naar Tallinn was voorbij voor ik het wist. Zo vermoeid als je maar kan zijn viel ik in slaap nog voor het vliegtuig van de grond ging, en werd ik wakker toen de prachtige zin "Fasten your seatbelts, we are arriving at Tallinn". De anticlimax kwam echter op de vlieghaven waar ik netjes twee uur mocht wachten op mijn bagage. M'n allerliefste Hostel-vrienden stonden me al - vol ongeduld - (kan je wel begrijpen na 2,5 uur) op te wachten met de slogan "We love Ruben", wat de pijn toch wel met groot gemak verlichtte! :)

Nu is het weer back to reality, onder de vorm van "European Institutional Law". Donderdag midterm examen, ik zal me dus maar best beginnen concentreren. Maar met de komst van mn allerliefste zus volgende week in het vooruitzicht, kan ik werkelijk de hele wereld aan! Feest!

zaterdag 13 oktober 2007

Foto van de week

Misschien maar eens een nieuw conceptje uitproberen. Vanaf nu zal ik trachten elke week hier mijn persoonlijke favoriete foto van de week te posten, tenminste als ik beschik over een foto die deze 'titel' verdient. Gezien de relatieve luwheid van de voorbije week, maar het geweldige sfeertje van voorbije zondag moest ik voor m'n eerste editie niet echt lang nadenken. Op deze foto ziet u naast mij Ece, op het strand van Pirita - Tallinn. Geweldige meid, woont eveneens in mijn Ikea-hostel (ook wel Black Box genaamd), en dankzij haar ben ik hier mijn Turks danig aan het verbeteren, zo fel zelfs dat m'n Turks er sneller op vooruit gaat dan m'n Estse 'skills'. Wat ik zo in't bijzonder weet te appreciëren aan deze foto, is dat ie op min of meer spontane wijze tot stand is gekomen, en je mij dusdanig ook ziet exact zoals ik me voel. Niet slecht dus. :)

Mijn voorvermoeden zegt me dat Foto van de week - editie 2 - iets te maken zal hebben met Denemarken. Van zondagavond tot vrijdagavond vertoef ik immers in en rond Kopenhagen voor een Europees seminarie omtrent Energy & Healthy Environment. Ik ben benieuwd wat dat gaat geven!

vrijdag 12 oktober 2007

Universitaire Krachttoeren

Gezien de voorbije week er eentje was waarbij het educatieve aspect het voortouw nam, lijkt het me een ideale moment om eens dieper in te gaan op het universitaire leven alhier. Inderdaad, Erasmus is niet enkel tripjes doen en feesten tot in de vroege uurtjes. Er dient ook gewerkt te worden, zoals dat waarschijnlijk meestal het geval is op plaatsen waar gestreefd wordt naar een diploma of iets dergelijks. Mijn plan om vorige zondag er eens duchtig in te vliegen was, zoals u heeft kunnen lezen, grandioos mislukt. Zondagavond dan maar. Of toch liever maandag?
Les 1: Ruben heeft z'n uitstelgedrag niét achtergelaten in België, tegen alle verwachtingen in.
Daaraan kan meteen 'Les 2' toegevoegd worden die opmerkt dat het uiteindelijk allemaal toch wel in orde komt (voorlopig althans). Mooi binnen de deadline m'n eerste Estse Universitaire Krachttoer afgeleverd in de vorm van een essay. Meer EUK's deze week: m'n eerste echte examen (lang leve 'midterms') van Principles of Management. 60 vragen multiple choice, zonder giscorrectie, de prof (zie foto in blogbericht 'Payback') met de zweep vooraan. De bonusvraag: 'Wat is na een koude pint mijn favoriete drank?' levert dus wel degelijk punten op, niet te snappen. Op een uurtje was het in kannen en kruiken, lijkt me in Leuven ook al uitgesloten. Velen zijn tegen het gebruik van Midterm-examens, maar ik zie het positieve er nog wel van in, aangezien je na je examen die leerstof mooi kan vergeten, wat het volgende examen natuurlijk weer een pak aangenamer maakt.

Na exact een maand bezig te zijn met de lessen, kan ik jullie ondertussen ook wel een completer beeld verschaffen van de vakken die ik hier mag genieten.

M'n week start traditiegetrouw met Political Philosophy. Op zich best nog wel boeiende materie, maar toch niet meteen 'my cup of tea'. 't Is enkel omdat het zo mooi mijn Leuvense vak verving dat ik hier niet onderuit kon. In dit vak ben ik de enige Erasmusstudent dus hopelijk wordt er toch iets of wat rekening gehouden met die eenzame zielige jongen. :) De grades worden uitgedeeld op basis van een zés uur durend schriftelijk examen op het einde van het semester. Afzien dus.

Na deze anderhalf uur filosofisch getreiter volgt m'n favoriete les van de week: Political Geography. In deze les voornamelijk Erasmussers (een tiental), en met een Spaanse prof (David Ramiro, waar ik al over heb gesproken) wat deze cursus naast de inhoud een zo mogelijk nog internationaler tintje geeft. De lessen bestaan uit discussies tussen de verschillende nationaliteiten aanwezig. Heel grappig, want het Belgische probleem heb ik hier al zwaar uit de doeken mogen doen. Binnenkort starten de studentenpresentaties, waarbij elke student twee conflicten moet voorstellen. De mijne zijn het conflict in verband met de minderheidsgroep Tamil in Sri Lanka, en surprise surprise: de Belgische crisis, het hoe en het waarom.

Vervolgens Principles of Management, waaraan ik al vaker enkele woorden heb vuilgemaakt. Typisch Amerikaanse prof, wordt serieus op handen gedragen. Samen met enkele andere Erasmussers vertoef ik meestal helemaal achteraan de aula, kwestie van niet al té hard geconfronteerd te moeten worden met de - in tegenstelling tot de prof - niet al té boeiende materie. Drie examens verspreid over het ganse semester, wat het totaalpakket niet al te zwaar maakt.

Mijn laatste les op maandag (zware dag, u hoort het), is eveneens ook de zwaarste les van de week. Afzien over de ganse lijn: Modern Organizational Theories. In tegenstelling tot de titel van de les is de prof allesbehalve 'modern'. Een grijze - ontzettend saaie - mus die via talloze achterpoortjes angstvallig zijn pensioen tracht te ontlopen. Onbegrijpelijk. Drie uur lang, van 18u15 tot 21u15 "luisteren" (iedereen zit eigenlijk gewoon op z'n laptop te spelen of boekjes te lezen, wel een kleine ramp wanneer je batterij het begeeft!) naar een mens die elke moment zou kunnen instorten, over materie die in mijn hoofd onbestaande is, en blijft. Gelukkig geen examen, enkel een paper.

Dinsdag en donderdag heb ik slechts één les: European Institutional Law. Oorspronkelijk was ik best enthousiast over dit vak, aangezien het onderwerp me wel weet te boeien. Dit enthousiasme is deze week echter zwaar getemperd, toen ik zag wat de cursus inhield: Een klepper van 1000 pagina's, met massa's bijkomende wetsartikels. Ook sprak ik met enkele Estse studenten (jawel, ze kunnen spreken, wonder boven wonder) en dit blijkt nu toch wel het vak te zijn dat iedereen angstvallig tracht te vermijden. Driewerf hoera. De prof duidt zeer weinig in de les, waardoor je de leerstof zelf maar moet trachten te vatten, ze verwacht ontzettend veel van haar studenten, en blijkt nog eens slecht te quoteren op het einde. Over twee weken heb ik hiervan een Midterm, dus ik zal u achteraf weten te zeggen hoe het is uitgedraaid.

Een hele boterham, mijn excuses. Ik wou nog uitweiden over het Unief en de studenten hier in't algemeen, maar dat hou ik misschien maar best voor een volgende blog. Leesvoer genoeg voor vandaag.

dinsdag 9 oktober 2007

Such a perfect day...

... en meer moet daar in principe niet bij. Gisteren - zondag - was het immers genieten à volonté. De oorspronkelijke planning van de dag hield in:
  • Studeren
  • Tekst lezen
  • Essay schrijven
  • Studeren

Hoe het uiteindelijk is uitgedraaid:

  • Perfecte dag beleven samen met Ece (Istanbul), Teresa, Ulrike en Olivier...
  • ... in de vorm van een zalig tripje richting Pirita Beach, een strand in het noorden van Tallinn
  • Genieten van een stralende zon
  • Onnozeldoenerij op de speeltuigen
  • Opkijken van vieze behaarde ijsberen (m/v)
  • Nachos van de Burito-bus
  • Mini Cooperfun
  • Genieten van diezelfde stralende ondergaande zon
  • Uitwaaien op de dijk
  • Jezelf ontzettend goed voelen...
  • ... en last but not least: blij zijn dat je dat gevoel kan delen met ontzettend fijne mensen

Meer van dat, lieverds. Meer van dat! Poging tot visualisering van de perfecte dag vindt u hier.

vrijdag 5 oktober 2007

Payback

Woensdagavond 3 oktober verdient toch wel een post op zich. Het was de avond waarop menig Audentes-student zat te wachten. Twee professoren van onze universiteit gaven het beste van zichzelf in de vorm van een knallend blues/rock/coveroptreden in Von Krahl, een plaatselijke concertzaal. Geluidsproblemen alom, maar dat kon de pret niet bederven. Enkel en alleen het feit dat het om 'onze' proffen ging zorgde voor menig vertier.

Het was een avond waardoor ik ook toch even begon na te denken over de relatie prof-student in dit land (of aan onze unief, ik weet niet of ik mag generaliseren). In Leuven kan ik het me gewoon niet inbeelden dat een simpele student politieke wetenschappen op de foto gaat met zijn professor Principles of Management na een geslaagd optreden van die laatste. Bizar, maar hier kan dit alles dus blijkbaar wel:

Sullivan en Burns waren trouwens niet de enige proffen aanwezig die avond. David Ramiro, onze prof Political Geography (lessen voornamelijk bestaande uit discussies tussen de verschillende nationaliteiten aanwezig, zeer leerrijk, en gelukkig ook mogelijk aangezien 'acht' zowat het maximum aantal leerlingen aanwezig is), een zeer charismatische Spanjaard van om en bij de 30, is samen met ons zelfs nog afgezakt naar onze plaatselijke 'Politika', waar de schralere feestjes wel eens durven plaatsvinden: Nimeta ("Pub with no name"). Zelf had hij diezelfde dag nog zijn les een half uur vroeger afgesloten, omdat hij zich niet goed voelde, maar dan wel tot na 3u met zijn studenten zitten uitgaan, zoek de logica! Ik ga er in ieder geval niet over klagen, het was een geweldige avond, interessante en vooral komieke conversaties, al wat je maar wil. Nu nog zien of hij nog even ludiek is wanneer de punten uitgedeeld worden. Maar zoals je wel zal begrijpen, dat zijn zorgen voor later!

donderdag 4 oktober 2007

Stupid French guy

Tijd voor een update. Het is ondertussen bijna twee weken geleden dat ik nog van me heb laten horen. Twee bewogen weken. Weken met ups en downs, weken met schitterende momenten waarbij je denkt: hier doe ik het voor! En eveneens weken met momenten die aantonen dat het allemaal toch niet zo'n evidentie is.

Startende met de downs kan ik daarna vlotjes overgaan naar de iets leukere ups. Vooreerst was er de beslissing van de stupid French guy hier aanwezig (geweest). Reeds enkele weken twijfelend over al dan niet terugkeren richting Parijs, werd vorige week uiteindelijk de knoop doorgehakt in negatieve zin. Olivier (zie foto's in link hiernaast) besliste terug te keren omwille van diverse redenen waarover ik niet uit dien te wijden. Reden te meer voor een serieus stevig afscheidsfeestje, maar wat mij betreft had dat er niet moeten komen. Het betekende immers dat ik een ondertussen toch wel zeer goede vriend en vertrouwenspersoon hier aanwezig kwijt was. Bizar te bedenken dat je dit na amper drie weken al kan zeggen, maar het is nu eenmaal een gevoel. Dit afscheidsfeestje betekende eveneens 'nachtje doordoen' aangezien de Italiaanse Chiara en ik Olivier 's morgens vroeg op de vlieghaven een laatste vaarwel gingen zwaaien. In serieus beschonken toestand. Geen aanrader.

Diezelfde dag gaf eveneens mijn laptop hier zijn geest, waardoor het aanschaffen van een nieuw toestel zich aandrong, gezien het aantal papers dat hier geschreven moet worden. Een serieus gat in de begroting, kan ik wel stellen. En een serieus gat in mijn gemoedstoestand, in combinatie met het recentelijke vertrek van de Fransman.

Enkele dagen aangemodderd, ondertussen Tartu, de Estse studentenstad een bezoekje gebracht. Enkele van m'n Tallinnse vrienden kenden daar wat volk van een taalcursus die ze in augustus gevolgd hadden, dus een mooie gelegenheid om aldaar door insiders rondgeleid te worden. Op zich is Tartu wel eens fijn om zien. Een zeer relaxed stadje in het zuiden van Estland, dat zonder zijn studenten echter zeer weinig betekent. Enkele mooie gebouwen, maar wederom: de mooiste bleken: 'unief'gebouwen. Om volwaardig student in Tartu te zijn moet je voldoen aan twee criteria: 's nachts de brug oversteken over de plaatselijke rivier via een betonnen rand die toch wel ettelijke meters de hoogte ingaat, en daarnaast ook nog één examen falen. Geen probleem lijkt me :). De Tartu-trip betekende meteen ook mijn tweede 'overgeslagen' nacht op vier dagen tijd, gezien we om 6u in de ochtend de eerste bus teruggenomen hebben richting Tallinn. Best een pijnlijke zaak.


Ondertussen is alles hier weer mooi gestabiliseerd. Ik ben weer een 'klein' beetje bijgeslapen, mijn nieuwe laptop blijkt een 'goei machien' te zijn, weer enkele fijne etentjes, feestjes, een eerste Estse volksdansles (waarover later misschien meer, haha) achter de rug. En last but not least, een mail aangekregen van onze deserterende Parisien. Niet zomaar een mail. Een mail waardoor ik morgen weer op de vlieghaven zal verschijnen, echter deze keer niet om iemand af te zetten, maar om iemand op te halen. Inderdaad, gemaakte beslissingen zijn er om te herzien, zeker als dat betekent dat je je Estse Erasmus 'toch' in je land van bestemming gaat volmaken.

Reden te meer voor weer een feestje natuurlijk. En zo draait het hier allemaal weer vlotjes voort.

Eesti on parim!